Το Γυαλί είναι το νεότερο ηφαιστειακό κέντρο της περιοχής.
Ο νοτιοδυτικός λόφος του (θέση 11.1) αποτελείται κυρίως από τις αποθέσεις της Κατώτερης κίσσηρης, ένα υποθαλάσσιο κώνο κίσσηρης που δημιουργήθηκε πριν περίπου 50.000 χρόνια πριν. Η ποιότητα αυτής της κίσσηρης είναι πολύ υψηλή, για αυτό εξορύσσεται εντατικά τα τελευταία 50 χρόνια. Πάνω από αυτή την κίσσηρη συναντάται μια θαλάσσια αναβαθμίδα με πλήθος απολιθώματα. Αυτή καλύπτεται από τις αποθέσεις πτώσης της ανώτερης κίσσηρης Γυαλιού, μια μεγάλη έκρηξη που εκδηλώθηκε πριν 31.000 χρόνια, που τη συναντάμε και στη Νίσυρο. Πάνω από αυτήν συναντώνται παλαιοεδάφη τα οποία φιλοξενούν τέχνεργα οψιανού νεολιθικής έως βυζαντινής ηλικίας. Όλη αυτή η περιοχή έχει υποστεί ταχεία υπερύψωση από διεισδύσεις μάγματος, που έφεραν τη θαλάσσια αναβαθμίδα σε ύψος 160 μέτρων. Το μόνο τμήμα του χώρου που δεν ανυψώθηκε είναι αυτό που βρίσκεται στον ισθμό του νησιού.
Ο βόρειο-ανατολικός λόφος (θέση 11.2) δομείται κυρίως από οψιανικούς – περλιτικούς θόλους και παχιά ρεύματα λάβας, ηλικίας 24.000 ετών. Στο βόρειο-ανατολικό άκρο του, την περιοχή της Καμάρας, σώζεται ένα τμήμα δακτυλίου τόφφων με θεαματικές δομές διασταυρούμενων στρώσεων λεπτόκοκκης τέφρας και ίχνη πτώσεων βολίδων, που τεκμηριώνουν ότι ο πόρος της έκρηξης βρισκόταν αρκετές εκατοντάδες μέτρα ΒΑ της σημερινής χέρσου. Στον κόλπο του Γυαλιού συναντάμε τη νησίδα του Αγ. Αντωνίου, που δομείται από ανδεσιτικές λάβες.
Η Στρογγυλή (θέση 11.3) είναι ένα τυπικό ανδεσιτικό στρωματοηφαίστειο. Η βάση του βρίσκεται περίπου 600 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας και η κορυφή του στα 120 μέτρα. Πάνω από τις ανδεσιτικές λάβες συναντάται η απόθεση της Ανώτερης Κίσσηρης Γυαλιού. Στην κορυφή συναντάμε ένα τυπικό κεντρικό κρατήρα. Το νησί είχε κατοικηθεί στο παρελθόν και σήμερα σώζεται τμήμα φρυκτωρίας.
Η Πυργούσα δομείται από παλαιές δακιτικές λάβες, όμοιες με αυτές που εμφανίζονται στη ΝΔ Κω (θέση 11.4). Οι λάβες αυτές καλύπτονται στο νότιο τμήμα της από την τέφρα της τεράστιας έκρηξης του Ανώτερου Τόφφου της Κω, η οποία εκδηλώθηκε πριν 161.000 χρόνια (θέση 11.5).Αυτή η τέφρα καλύπτεται με λεπτά στρώματα στάχτης από τις εκρήξεις της Κυράς.
Στην Πυργούσα σώζονται υπολείμματα από δύο φρυκτωρίες, της κλασσικής – ελληνιστικής περιόδου.
Η Παχειά (θέση 11.6) δομείται και αυτή από τις ίδιες λάβες με την Πυργούσα. Επίσης στο ΒΑ τμήμα της οι λάβες καλύπτονται από την τέφρα του Ανώτερου Πυρομβρίτη της Κω, καθώς και από ορίζοντες στάχτης της Κυράς (θέση 11.7).