Η διαδρομή ξεκινά από τη διασταύρωση του αμαξιτού που οδηγεί στα Νικιά με αυτόν που κατεβαίνει στο Λακκί. Στην αρχή της διαδρομής (θέση 1.1), από το βόρειο φρύδι της καλδέρας, υπάρχει θαυμάσια θέα της μεγάλης εκρηξιγενούς χοάνης και των μετακαλδερικών θόλων. Στη συνέχεια μπορεί κανείς να παρατηρήσει στις τομές του δρόμου που κινείται στα πρανή της καλδέρας, τους παλιούς σχηματισμούς της Νισύρου. Παρατηρήστε τα συμπαγή ή ελασματωμένα λόγω ροής ρεύματα λάβας και τα στρώματα τέφρας με τα οποία εναλλάσσονται (θέση 1.2). Σε κάποια σημεία τα ρεύματα λάβας εισέρχονται σε μικρές λιμνούλες που φιλοξενούσαν οι κρατήρες της εποχής, και ανακατεύονται χαρακτηριστικά με τα ιζήματα των λιμνών αυτών. Σε μερικά σημεία (θέση 1.3) μπορείτε να δείτε μεγάλες ηφαιστειακές βολίδες να τρυπούν και να παραμορφώνουν τα στρώματα της στάχτης, αφήνοντας εμφανή τα ίχνη της κατεύθυνσης της πτώσης τους, δίνοντάς μας έτσι πολύτιμες πληροφορίες για το πού βρισκόταν ο κρατήρας, από τον οποίο εκτοξεύθηκαν.
Στο δεύτερο τμήμα του δρόμου που κατεβαίνει προς το Λακκί, εμφανίζονται δύο μεγάλες φλέβες τροφοδοσίας (θέση 1.4) των πρώτων δακιτικών λαβών της Νισύρου. Λίγο παρακάτω (θέση 1.5) θα δείτε πάνω στα κορρήματα που σκεπάζουν τα γκρεμνά της καλδέρας να έχει αποτεθεί η λεπτόκοκκη ελαφρόπετρα από την τελευταία μεγάλη έκρηξη του Γυαλιού.
Στο τρίτο, επίπεδο πια τμήμα του δρόμου που κινείται στο Λακκί, συναντάτε αρχικά τις λάβες του Μποριάτικου (θέση 1.6), ενός από τους νεότερους μετακαλδερικούς θόλους της Νισύρου. Στη συνέχεια μπορείτε να παρατηρήσετε τα στρώματα των ρευμάτων τεμαχών και στάχτης που αποτίθενται από μερικές καταρρεύσεις του θόλου Βιστερνιά (θέση 1.7), και παρακάτω, τις ατμίδες στις ανατολικές πλαγιές του θόλου του Λόφου (θέση 1.8).
Αφού δροσιστείτε στο αναψυκτήριο, πάρτε το μονοπάτι για τον Στέφανο και κατεβείτε στον πυθμένα του (θέση 1.9). Θαυμάστε τα κρύσταλλα θείου που σχηματίζονται στις ατμίδες. Μην προσπαθήσετε να τα συλλέξετε, καταστρέφονται αμέσως και στερείτε από τους επόμενους τη δυνατότητα να τα δουν. Αφουγκραστείτε τη βουή του γεωθερμικού ρευστού καθώς ανεβαίνει στην επιφάνεια. Προσοχή μην ακουμπήσετε στα πετρώματα και τα ρευστά ρουχισμό και σακίδια γιατί καταστρέφονται πολύ γρήγορα. Αν επισκεφτείτε τον κρατήρα κατά την περίοδο των βροχών, θα απολαύσετε το θέαμα της κοχλάζουσας λάσπης. Το μεγαλύτερο μέρος του πυθμένα του Στέφανου μετατρέπεται σε λάσπη που βράζει. Επιστρέφοντας, μπορείτε να παρατηρήσετε δίπλα στο νοτιοδυτικό χείλος του Στέφανο τον κρατήρα του Μικρού Στέφανου.
Πάρτε στη συνέχεια το μονοπάτι για τους κρατήρες του Φλέγεθρου (ή Αλέξανδρου) (θέση 1.10), του Πολυβώτη, Μικρού (θέση 1.11) και Μεγάλου (θέση 1.12), καθώς και όλους τους άλλους που φιλοξενεί η περιοχή του Λόφου. Αξίζει τον κόπο η κάθοδος (με πολύ προσοχή και για ικανούς αναρριχητές) στο νότιο τμήμα του πυθμένα του Μεγάλο Πολυβώτη για να θαυμάσετε τα λεπτοστρωμένα ιζήματα της λίμνης που φιλοξενούσε πριν τις εκρήξεις του 1871-1873, καθώς και τις άπειρες ατμίδες του. Εάν δε φυσάει ικανοποιητικά, αποφύγετε να κατέβετε στον πυθμένα του Πολυβώτη. Η συσσώρευση διοξειδίου του άνθρακα, καθώς είναι βαρύτερο από τον αέρα, δεν κάνει ασφαλή την παραμονή εκεί εάν δεν ανανεώνεται ικανοποιητικά ο αέρας.